(On)bewust heeft menig directeur in de maakindustrie een strategische keuze gemaakt. Een keuze waarbij het accent lag op kosten vermindering, standaardisatie, normering en nog meer sturen op resultaten. Een logische keuze wanneer je ziet dat omzet, prijs en marge onder druk zijn komen te staan. We weten allemaal dat je hier niet oneindig mee door kunt gaan. Voor velen is vandaag de dag van de ommekeer en staat in het teken van ontwikkeling. Doorgaan zoals je altijd gedaan hebt is geen optie meer. Het gaat dus schijnbaar over het doorbreken van patronen.
Herkenbare patronen
Het sturen op resultaten en gericht zijn op efficiency slagen heeft ongetwijfeld een positief effect gehad, namelijk jouw bedrijf bestaat nog steeds. Echter, deze (on)bewuste keuze heeft ook gezorgd voor een ander patroon. Angst of het allemaal wel goed vinden. Medewerkers die zeggen tevreden te zijn (blij dat ze een baan hebben) naar niet blij zijn dat ze de hele dag ‘gecontroleerd’ en ‘gestimuleerd’ worden aan de hand van KPI’s en POP-gesprekken. Directeuren die moe gestreden zijn (klaar zijn met het trekken aan een kar die niet of moeizaam in beweging komt) omdat medewerkers, leveranciers, klanten en aandeelhouders de schijn ophouden maar tegelijkertijd tevreden gehouden moeten worden. Kortweg, het potentieel in het bedrijf wordt niet optimaal benut en ik merk bij veel mensen dat het gevoel van “trots zijn op je werk” maar bovenal het “trots zijn op je bedrijf” verdwenen is!
Gelukkig is dit niet aan de orde bij alle bedrijven in de maakindustrie. Ondanks dat ook daar directeuren geconfronteerd worden met meerdere zaken als financiële (lees liquide) perikelen, commerciële vraagstukken, personele issues, technologische (on)mogelijkheden en logistieke processen. Zo heeft elk bedrijf haar eigen “groeipijnen” waarbij medewerkers behoefte hebben aan structuur en duidelijke communicatie.
Doorbreek het patroon
Als je als directeur voor een ommekeer staat, is dit op een moment dat je een bepaalde “pijn” ervaart. Weet dat je als directeur met je bedrijf verschillende fases doorloopt. Iedere directeur gaat daar op zijn of haar eigen manier mee om. De één wil leren van andere bedrijven, de ander volgt stappenplannen en/of maakt gebruik van bestaande modellen. Zoals bijvoorbeeld het model van Greiner, zie tabel 1, die afhankelijk van de fase waarin je zit de volgende pijnen benoemd: Leiderschap, autonomie, controle, bureaucratie, interne groei en identiteit. Of het nu gaat om leren van anderen, het volgen van stappenplannen of het gebruik maken van modellen, het zijn allemaal gangbare manieren om te komen tot een succesvol bedrijf in 2016.
Waarschuwing
De gangbare manieren moeten niet worden ervaren als het middel dat zorgt voor de ommekeer. Modellen en stappenplannen zijn in mijn beleving statisch – uitgaande van een reeks op elkaar volgende ontwikkelingen – terwijl de omgeving waarin je je bevindt constant aan verandering onderhevig is en elke mens (en bedrijf) uniek is.
Het gevaar bij het leren van andere bedrijven schuilt in de identiteit van het bedrijf. Door juist iets te kopiëren wat een ander bedrijf ook doet, kan dit ten koste gaan van je eigen unieke identiteit.
En wat nog moeilijker is: hoe maak je als directeur of directie een goede vertaalslag naar de dagelijkse praktijk en naar de werkvloer? Hoe creëer je draagvlak waardoor alle stakeholders (medewerkers, klanten, leveranciers, aandeelhouders etc.) met je meegaan en gezamenlijk gaan werken om door te breken naar de volgende fase?
Perspectief
Vaak hoor ik dat het eenzaam is aan de top. Jouw vraagstuk kan je (onbewust) enorm bezighouden en omslaan in piekeren. Het gaat uiteindelijk wel om de toekomst van jouw bedrijf of jouw eigen toekomst. Zelf pretendeer ik niet de wijsheid in pacht te hebben en alles onder controle te hebben. Aan mezelf merk ik dat ik mensen nodig heb die mij kritische vragen durven te stellen en laten nadenken over mijn keuzes. Vanuit mijn perspectief gezien heb ik alles grondig overwogen, niets is minder waar als je openstaat voor de visie van een ander.
Visie
Je staat er niet meer alleen voor. Maak gebruik van de inzichten of expertise van andere ondernemers die ondernemers willen helpen. De menselijke reactie is om essentiële keuzes vooruit te schuiven waarmee je het juist moeilijker maakt voor jezelf. Pak het morgen niet op maar onderneem nu actie.
